دهه 60
سلام علیکم. عکس و مطلبی که دوست معززم جناب رضایی فید کردند بنده رو بر آن داشت که مطلبی بنویسم .شاید ذره ای بتوانیم درد جامعه را بیان کنیم.. واقعا جامعه ما در حال حاضر به کدام سمت حرکت میکند .؟ بگذارید کمی به عقب برگردیم.. اویل انقلاب با توجه به نوپا بودن انقلاب اسلامی در ایران و شروع جنگ تحمیلی و با اینکه مردم انقلابی باید از یک سو با فتنه گران داخلی و ایادی بجا مانده از دوران قبل و تجزیه طلبان مبارزه میکردن و از سوی دیگر باید در خط مقدم جبهه ها با دشمن تا دندان مسلح مبارزه میکردند .وضع بدین شکل نبود .حرمتها حفظ میشد حجب و حیا نمود داشت .درسطح شهر بی بند و باری و بی حجابی مشهود نبود ..دوستانی که آن زمان بودند گواه این مدعا هستند .امر به معروف و مقابله با ناهنجاریها با رعایت تمام اصول انجام میشد .عده ای در شهر و عده ای در جبهه مشغول انجام وظیفه بودند ... تعدای از جوانان پاک و مخلص به جبهه ها رفتند تا با دشمن بعثی و حمایت شده از طرف ابرقدرتهای جهان مبارزه کنند و زمان زمانی بود که بهترین جوانان این مرز و بوم با دادن خون سرخ و مقدسشان این انقلاب رو بیمه کردند .آنها رفتند تا ما بمانیم .اما چگونه بمانیم؟ هر طور که دلمان میخواهد بمانیم .یا آنطور که آنان توقع داشتند؟آیا باید فقط از هنجارشکنان بخواهیم که رعایت کنند آیا باید فقط هر چند وقت یکبار تذکری بدیم و اونها رو یاد شهدا بندازیم؟ یادمه حضرت آقا حفظه الله چندین سال قبل ما رو از تهاجم فرهنگی آگاه کردند و هشدار دادند ..ما چه کردیم .؟مسئولین چه کردند .آیا پیشرفت مملکت و پیشبرد انقلاب اسلامی منحصر به آوردن تکنولوژی و امکانات هست؟ آیا هدف انقلاب، داشتن انرژی هسته ای بود که تمام فکر و ذکر مسئولین معطوف به آن شده؟ چرا نیاید به هسته امان بیشتر از انرژی هسته ای توجه کنیم؟ ..آیا عمران و آبادانی کشور و دادن امکانات روز، به مردم در اولویت قرار دادرد یا ایجاد یک محیط پاک؟وقتی قصه پر غصه دهه 60 رو مرور کنیم .میفهمیم که چقدر از لحاظ تکنولوژی و امکانات پیشرفت کردیم اما از لحاظ فرهنگی پسرفت کردیم ...چرا امروزه وقتی بی حجابی و یا معضلی میبینیم خون سرخ و مقدس شهدا رو بهشون یاداوری میکنیم .آیا تمام سلاح ما برای مبارزه با این پدیده شوم فقط خون شهدا هستند؟ . ایکاش مسئولین بجای صرف اینهمه انرژی برای پیشبرد مسائل اقتصادی و معیشتی ( !!؟) کمی هم به فکر مسائل فرهنگی جامعه بودند .تعجب میکنم در خانه فرهنگ محلات که هر کدام مزین است با نام شهیدی .اثری از فرهنگ دیده نمیشود ..اجرای موسیقیهای آنچنانی با نوازنده های مرد و زن .در خانه فرهنگ محلات و شهر ها در کجای فرهنگ و ارشاد ما قرار دارد .آیافرهنگ ایرانی اسلامی ما فقط موسیقی و اجرای نمایشهاست؟ . در پایان .خودمونی درد دل کنم .ای کاش دهه 60 بود و میماند . ایکاش دهه 60 بود و هیچکس موبایل و ماهواره و ...... نداشت .ای کاش دهه 60 میبود و میماند .حال باید پرسید چه کردیم با وصایای شهدامون؟ خطاب به مسولین عزیز .. هنوز هم هستند جوانان دهه 50 و 60 . هنوز هم همانند یک سربازواقعی آماده فداکاری در راه اسلام و انقلاب تحت لوای ولایت مطلق فقیه حفظه الله آماده جانفشانی و اقدام ...کاش مسئولین ما مسئول بودند ..این وضع جز شرمندگی در برابر ائئمه اطهار (س) و شهدای گرانقدرمون چیزی در پی نداره .حال ای مسئولین امر، ما هم شرمنده ایم هم آماده شما کجا قرار دارید؟